Zastosowanie nebulizacji podczas inhalacji jest znacznie łatwiejsze oraz skuteczniejsze u małych dzieci np. u niemowląt niż tradycyjne inhalatory proszkowe. Nebulizacja nie wymaga bowiem od dziecka koordynacji wdechowo-wydechowej. Jednak warto umilić maluchowi czas podczas wykonywania tej czynności między innymi włączyć ulubioną bajkę, podsunąć kredki i malowanki czy przeczytać książeczkę.
Niezwykle istotnym aspektem jest fakt, by nigdy pod żadnym pozorem nie pozostawiać dziecka bez nadzoru podczas przeprowadzania procesu nebulizacji. Najmłodsi mają bowiem tendencję do zakrztuszenia się lub do niewłaściwego zastosowania urządzenia, gdyż mogą potraktować je jako zabawkę, co w konsekwencji może grozić poważnymi skutkami zdrowotnymi.
Warto dla małego pacjenta wybrać inhalator w przyjaznym kształcie lub kolorze oraz postawić na cichą pracę aparatu. Rozwój technologii sprawił, że dostępne stały się bardzo dobre technicznie modele, których poziom głośności jest niższy niż 55 decybeli. Taki poziom generowania hałasu przez urządzenie jest akceptowalne, gdyż takie natężenie dźwięków nie powoduje u najmłodszych uczucia dyskomfortu.
Według badań klinicznych i testów ustnik jest najskuteczniejszym akcesorium do przeprowadzania procesu nebulizacji. Nie zawsze jednak można go zastosować, zwłaszcza u małych dzieci (poniżej 3 roku życia) i osób z niepełnosprawnościami. Taka forma przeprowadzania procesu zwiększa absorpcję podawanego leku aniżeli podawanie go poprzez maseczkę. Z tego względu inhalacja jest bardzo często zalecana przez specjalistów. Przy tej metodzie do zadania małego pacjenta należy jedynie włożenie ustnika do ust oraz ich zamknięcie.
W związku z tym do przeprowadzania inhalacji małych dzieci (zazwyczaj niemowląt i maluchów poniżej 3. roku życia) należy użyć dobrze dopasowanej maseczki. Nie ma żadnych przeciwwskazań, by maseczkę stosować także u nieco starszych pacjentów. Jednak w zależności od wieku należy ją odpowiednio dostosować: inny model będzie dla niemowlęcia, inny dla kilkulatka i jeszcze inny dla nastolatka.
Inhalator dla niemowląt ze smoczkiem to jedna z metod na przeprowadzanie procesu nebulizacji
Popularny ostatnio „smoczek do inhalatora”, reklamowany jest jako świetny sposób na przeprowadzanie wziewania u niemowląt i najmłodszych dzieci. Jednak według najnowszych badań nie jest on zbyt skuteczny.
Budowa smoczka sprawia, że część aerozolu nie dostaje się do dolnych dróg oddechowych dziecka, lecz do oczu. Smoczek prowokuje odruch ssania, co sprawia, że aerozol, który miałby szansę dostać się do płuc niemowlęcia, przedostaje się również do żołądka. Efekt celowy terapii jest mizerny, a dodatkowo dochodzi nierzadko do podrażnienia oczu i problemów żołądkowych.
Czy możliwe jest inhalowanie dziecka podczas snu i kiedy się zdecydować na to rozwiązanie?
Takie rozwiązanie jest zdecydowanie możliwe. Musi się jednak odbywać pod kilkoma pewnymi warunkami. Przede wszystkim, jeżeli mamy do czynienia z niemowlęciem powinno zostać ono przeprowadzane w pozycji półleżącej (najlepiej jakby dziecko spało na kolanach rodziców, gdzie może być kontrolowane). Sam proces inhalacji powinien odbywać się podczas głębokiego snu dziecka, kiedy ono oddycha w sposób miarowy. Można wtedy spróbować przyłożyć maseczkę lub ustnik pod nos niemowlęcia, a także wykorzystać kompresor ustawiony w możliwie jak najdalszej odległości od twarzy dziecka, by zniwelować hałas.
Najczęściej rozwiązanie to stosuje się w przypadkach, gdy niemowlę jest bardzo niespokojne podczas przeprowadzania procesu nebulizacji i nie jest możliwe jego przeprowadzenie. Należy wtedy pamiętać, że nie wolno stosować na siłę. Powinno się odczekać pewien czas, zrobić krótszą lub dłuższą przerwę i nie zmuszać do niego dziecka. Następnie można spróbować ponownie.
Po zakończonym inhalacji należy niemowlęciu obmyć twarz ciepłą wodą i mydłem. W przypadku, gdy mamy do czynienia ze starszym dzieckiem, powinniśmy nakłonić je do dokładnego wypłukania jamy ustnej. Pozwoli to na usunięciu pozostałości aerozolu, które mogły pozostać po przeprowadzonej inhalacji.